.: فرهنگ ایران :.

تغییر به حالت دسکتاپ

گفتگوی اختصاصی دکتر صالحی امیری با پایگاه اطلاع رسانی دولت(پاد)

ریل گذشته مبتنی بر تخریب، انگ زنی، انتقام جویی، ناکارآمدی، جنجال و مناقشه بود. ریل فعلی مبتنی بر اخلاق گرایی، اعتدال، عقلانیت، کارآمدی، درک منافع و مصالح ملی، تعامل و گفت و گو با دنیا، وحدت و انسجام ملی و دستیابی به قله های توسعه و پیشرفت بر اساس چشم انداز 1404 است. این مهمترین تغییری است که می توان در یک تحلیل ساده و خلاصه درباره اینکه چه اتفاقی در کشور طی دو سال گذشته افتاده، بیان کرد.

اگر بخواهیم ارزیابی منصفانه ای از عملکرد دولت در دو سال گذشته داشته باشیم باید چه محورهایی را مد نظر داشته باشیم؟

چند محور اختصاصی را مورد تحلیل و واکاوی قرار دهیم. اولین مسئله، تغییر ریل گفتمانی کشور است. ریل گذشته مبتنی بر تخریب، انگ زنی، انتقام جویی، ناکارآمدی، جنجال و مناقشه بود. ریل فعلی مبتنی بر اخلاق گرایی، اعتدال، عقلانیت، کارآمدی، درک منافع و مصالح ملی، تعامل و گفت و گو با دنیا، وحدت و انسجام ملی و دستیابی به قله های توسعه و پیشرفت بر اساس چشم انداز 1404 است. این مهمترین تغییری است که می توان در یک تحلیل ساده و خلاصه درباره اینکه چه اتفاقی در کشور طی دو سال گذشته افتاده، بیان کرد. تغییر گفتمان کشور از گفتمانی که سخن اش عدالت بود و نتیجه اش بی عدالتی، به گفتمانی که مدعی اعتدال، عقلانیت، تعامل و ... است و امروز هم قابل بیان و دفاع است.

نکته دومی که در این میان وجود دارد، عبور از یک فضای کدر جنجالی و خسته کننده است، به خاطر داریم که در گذشته همه ظرفیت کشور صرف هزینه مناقشات سیاسی و اجتماعی می شد و خوشبختانه اکنون یک فضای آرامش و با ثبات در سطح ملی و یک بستر مناسب ایجاد شده که همه بتوانند در مسیر توسعه حرکت کنند. به نظر من یکی از عوامل اصلی توسعه، ایجاد بستر توسعه است و مهمترین نیاز برای آن وجود ثبات و آرامش است. دولت از هرگونه مناقشه پرهیز می کند و در همه حوزه ها به دنبال ثبات است.

دستاورد سوم این دولت رویکرد اخلاقی است. این دولت، دولت اخلاقی است به این معنا که اخلاق پایه مناسبات سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است. مخدوش شدن مناسبات اخلاقی به مخدوش شدن کل نظام سیاسی منجر می شود. لذا چهارچوب های عملی این دولت مبتنی بر مبانی اخلاقی است که ما در اندیشه سیاسی اسلامی به آن وفادار هستیم که مبتنی بر اندیشه امام و رهبری است.

دستاورد چهارم این است که دولت، دولت زمینی است نه آسمانی. به این مفهوم که دولت از مقدسات برای اثبات خودش هزینه نمی کند. این نکته بسیار مهم است که در گذشته شاهد بودیم مقدسات، ارزش ها و سرمایه های بزرگ ما در جهت اثبات منافع یک جریان هزینه می شدند و هر امری را منسوب به وجود نازنین امام زمان(عج) می کردند. پیام منفی این کار این بود که اگر دولت ناکارآمد بود به نوعی مقدسات زیر سوال می رفت. اما دولت فعلی مدعی است با استعانت از درگاه خداوند در جهت منافع ملی تلاش خواهد کرد و موفقیت دولت مربوط به حمایت مردم و سرمایه های اجتماعی است که دارد و عدم موفقیت دولت ناشی از خود او و مشکلات مدیریتی خواهد بود و آن را به پای مقدسات نخواهد گذاشت.

نکته بعدی قانون گرایی و قانون مندی است. شاهد بودیم که در گذشته عبور از قانون تبدیل به یک امر نهادینه شده بود و مصوبات مجلس هم ابلاغ نمی شد و در حقیقت فرار از قانون به یک عرف تبدیل شده بود. این دولت اما خود را وفادار به قانون می داند و تمام مصوبات نهادهای قانونی نظام را می پذیرد و در چهارچوب آن حرکت می کند. قانون، حرکت یک واگن روی ریل به سمت هدف است و عبور از قانون، خارج شدن از ریل است و حتما با هزینه ها و چالش های جدی مواجه خواهد شد. لذا بازگشت دولت از ریل بی قانونی یا فرار از قانون به ریل قانون گرایی و قانون مندی از اتفاقات مهمی است که باید به آن توجه شود.

نکته قابل توجه دیگر دولت تعامل گرا و سازگار در عرصه بین المللی است. استراتژی همه دولت ها تامین منافع ملی است و این تامین منافع می تواند از طریق جنگ یا مذاکره باشد. می تواند از طریق خشونت باشد یا از طریق صلح و سازش تامین شود. این دولت به جای درست گویی و ایجاد یک فضای سخت و بی اعتمادی و توهین و تحقیر، رویکرد تعامل و مذاکره و گفت و گو را در پیش گرفت. ارزیابی این دو گفتمان نشان می دهد که گفتمان قبلی به بن بست رسید اما گفتمان تعاملی نتیجه داد. مگر این طور نیست که در عرصه سیاست خارجی؛ استراتژی مبتنی بر اقناع جهانی، تامین منافع ملی و افزایش قدرت ملی است. اگر ما بتوانیم با رویکرد تعامل و عقلانیت این منافع را تامین کنیم، مسلما بر شیوه های دیگر مقدم خواهد بود. بنابراین دولت توانسته با استفاده از قدرت دیپلماسی؛ قدرت تعامل، تامین منافع ملی و قدرت ملی را افزایش دهد. شاهد بودید که دنیا با ایران به صورت برابر بر سر یک میز مذاکره کرد و این امر در 50 سال گذشته بی سابقه بود. در این فرایند دو اتفاق شکل گرفت. یکی این که در افکار عمومی جهانیان این باور به بار نشست که ایرانی ها اهل مذاکرده و گفت و گو هستند. دیگر این که ایران به دنبال ایجاد فضای ناامن در دنیا نیست بلکه یکی از پایه گذاران امنیت منطقه و نظام بین الملل است و امروز همه مقامات کشورهای صاحب قدرت به آن اذعان دارند. یعنی چیزی که در گذشته با سخنرانی اصرار به اثبات آن داشتیم، امروز دنیا با صراحت تایید می کند.

شاید یکی از دستاوردهای مذاکرات هسته ای این باشد که هزینه اثبات گفتمان تعامل را از ما کم کرد و حالا دنیا تبلیغ می کند که ایران تعامل گراست و یک کشور یا معدود کشورهایی از این فرایند عصبانی هستند که منافع آنها در تهدید است. امام هم فرمودند که اگر دشمن از کار شما خشمگین شد بدانید کار شما درست است، این خشمگینی صهیونیست ها هم نشان می دهد که کار ما درست است.

اتفاق بعدی که در دو سال گذشته شکل گرفت، توجه جدی دولت به نخبگان و اصحاب فکر و قلم و اندیشه در عرصه داخلی است. نخبگان موتور محرکه تحول و توسعه هستند؛ نخبگان، حلقه واسط بین دولت و مردم هستند؛ نخبگان، تولید و بازتولید کننده ایده های مردم در چارچوب های علمی و نظری هستند. لذا دولت نمی تواند بدون توجه به آنان به مقصد و مقصود برسد. در نتیجه آشتی دولت با اصحاب فکر و قلم شکل گرفت و امروز رابطه آنها صمیمی و بهتر از گذشته است. 
نکته بعدی که بسیار تعیین کننده است، عبور از شعارزدگی و عوام فریبی و رسیدن به عقلانیت است. عقلانیت یعنی استفاده از خرد جمعی برای حل مسائل و چالش ها. نکته مقابل آن هم عوام فریبی و شعارزدگی است. چیزی که مردم را در سال های گذشته آزار داد، افزایش شعار و کاهش عمل بود. عمل گرایی یکی از معیارهای ارزیابی موفقیت دولت هاست و این دولت به جای شعار و رفتارهای پوپولیستی به دنبال ایجاد سازو کارهایی برای تامین منافع ملی با استفاده از خرد ملی و عقلانیت است.

نکته دیگری که می توانیم به آن توجه کنیم، بحث کرامت انسانی و حقوق شهروندی است. سرمایه دولت، سرمایه اجتماعی است و دولت بدون آن قطعا به بن بست می رسد. هر دولتی که از سرمایه اجتماعی بیشتری برخوردار باشد از سرعت بیشتری در توسعه ملی برخوردار است. این دولت به صورت جدی کلید حل مشکلات خود را در سرمایه های اجتماعی یعنی اعتماد، رضایت و مشارکت مردم تعریف کرد. به اعتقاد من هر دولتی که بر سرمایه های اجتماعی اش متکی باشد حتما موفق خواهد بود و نکته مهم این است که از این سرمایه ها سوءاستفاده نشود. خوشبختانه دولت با علم و آگاهی از این سرمایه بزرگ برای حفظ آن هم تلاش می کند. سفرهای ریاست جمهوری در استان ها، تلاش برای تداوم و تقویت رابطه دولت و ملت است که انگیزه اصلی برای آن تولید و بازتولید سرمایه های اجتماعی است. این سرمایه های اجتماعی به منزله سوخت برای موتور دولت است که بدون آن امکان حرکت ندارد.

نکته تعیین کننده بعدی، بحث توسعه ملی است. هدف دولت ایجاد بستر لازم برای توسعه است و دولت نباید در حاشیه بماند، متن دولت توسعه است. آماری که در حوزه اقتصادی گزارش می دهند نشان می دهد که از تورم 43 به کمتر از 14 درصد رسیده، در نظام سلامت، تامین اجتماعی و بیمه از چه وضعیتی برخوردار شدیم ، در حوزه های مختلف اقتصادی تحول اتفاق افتاده و در حوزه های سیاسی یک تحول جدید شکل گرفته و این نشان می دهد که دولت مسیر اصلی خود را فراموش نکرده است. دولت توسعه گرا به دنبال ایجاد سازکاری برای دستیابی به شاخص های توسعه ملی است. خوشبختانه در این دو سال نماد ها و نمودهای این شاخص ها در حوزه های مختلف احساس می شود.

نکته بعدی بحث سامان دهی اجتماعی، توسعه احزاب سیاسی، شکل گیری احزاب جدید و گسترش نهادهای مدنی است. در حقیقت باور دولت به سامان پذیری سیاست های جامعه است. ما دو جامعه را می توانیم تصویر کنیم، جامعه ذره ای که تک تک افراد خود را ساماندهی می کنند، یا جامعه سامان یافته که جمعی در قالب جریانی سامان می یابند و گروهی آنها را نمایندگی می کند. در این فضای دوم دولت امکان تعامل با بدنه اجتماعی را از طریق این تشکل ها و نهادهای مدنی خواهد داشت در غیر این صورت دولت با انبوهی از افراد مواجه است که با خواسته های متنوع و متعددی مواجه خواهد شد. خوشبختانه این دولت به دنبال سامان اجتماعی است و این از دستاوردهای این دولت است. 

در کنار همه اینها، توجه دولت به منابع ارزشی و قدسی نظام است. دولت روحانیت را به عنوان نهاد حامی و حافظ دین می شناسد. دولت مرجعیت را به عنوان پاسدار ارزش ها، مقدسات و فقاهت می داند. دولت، خانواده های ایثارگران و شهدا را سرمایه های ملی می داند. گسترش تعامل با مراجع، ایجاد ارتباط قوی تر با روحانیت و حل مشکلات ایثارگران و شهدا و جانبازان میزان توجه دولت را به این منابع نشان می دهد. اما همانطور که همه مردم شاهد هستند این کارها با جنجال و شعار همراه نیست، شما صف وزرا را در دیدار با مراجع در قم می بینید اما به دلیل تبلیغ نیست بلکه به دنبال گرفتن رهنمود از آنها برای انجام بهتر کارها است. کمک چند هزار میلیاردی دولت به خانواده های ایثارگران را می بینید اما بدون تبلیغات. 

این مجموعه نکات مدعای من را مبنی بر اینکه ریل گفتمانی دولت دستخوش تغییر بنیادی شده و از گفتمان عوام فریبی و جنجال و تخریب به گفتمان عقلانیت و تعامل و سازگاری رسیده است، اثبات می کند.

شما به عنوان رئیس کتابخانه ملی در این دو سال اولا وظیفه داشتید که این افق ها در بنیان و عقبه فکری تبیین شوند، در این باره چه کردید و دوم این که افق ها چگونه در ساختار این سازمان به صورت تاکتیکی و عملیاتی محقق شد؟ یعنی نگاه اعتدالی چگونه در کتابخانه ملی محقق شده است؟ 

ما در ابتدای کار یک مطالعه آسیب شناختی از سازمان با متدولوژی علمی انجام دادیم و آسیب ها و فرصت های سازمان شناخته شد. در مرحله بعدی یک برنامه استراتژیک 8 محوری را برای سازمان تعریف کردیم. در مرحله سوم مدیرانی را که توان اجرایی کردن این برنامه ها را داشته باشند برگزیدیم و در مرحله بعد اجرای برنامه ها را آغاز کردیم. در حوزه عزل و نصب مدیرتی مبنا را بر انتخاب افرادی با دو ویژگی قرار دادیم، یکی باور اندیشه ای و عملی به گفتمان اعتدال و دیگری تخصص و کارآمدی. عمده کادرها هم در داخل سازمان بودند.

در این برنامه 8 محوری، در ابتدا بازتعریف جایگاه کتابخانه و اسناد ملی در نظام سیاسی و دولت انجام شد. در دنیا این جایگاه تعریف خودش را دارد که یک نهاد فرهنگی، ملی، مخزن میراث معنوی و کانون حضور نخبگان فکری کشور است. برای این معنا یک سلسله برنامه های اجرایی هم تعریف کردیم.

نکته دوم در این برنامه تسهیل دسترسی و خدمات دهی از طریق دیجیتال سازی سازمان است. الان کمتر از 4درصد از منابع سازمان دیجیتال است و افراد باید مراجعه حضوری داشته باشند و این یعنی فقط افرادی که در تهران هستند می توانند از این ظرفیت استفاده کنند. لذا تنها راه عدالت توزیع، دیجیتال کردن منابع است که همگان در همه نقاط کشور و حتی خارج از کشور به آن دسترسی داشته باشند. لذا برنامه ای قوی در حوزه دیجیتال سازی سازمان را آغاز کردیم و این برنامه از ابتدای 94 آغاز شده، بخشی از تجهیزات نصب شده و کار در حال پیگیری است .

نکته سوم که پیگیری کردیم این است که کتابخانه ملی و مرکز اسناد فقط یک منبع کتابداری و نگهداری اسناد نیست، بلکه یک کانون فرهنگی است که تولید و بازتولید فرهنگی باید در آن انجام شود. اساسا کتابخانه های ملی دنیا هم همین دو شان را دارند. به همین دلیل «اندیشگاه فرهنگی» در خرداد 93 توسط یادگار گرانقدر امام(ره) حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی افتتاح شد. این اندیشگاه در سال گذشته 160 برنامه و در 3 ماهه اول امسال، 120 برنامه اجرا کرده است. ما روزانه حداقل یک تا سه برنامه فرهنگی داریم، از کلاس های مثنوی خوانی تا مباحث روان شناسی و درس اخلاق و زندگی و نقد و رونمایی کتاب و...

اتفاق دیگر در حوزه بین الملل بود. ما با 53 کشور تفاهم نامه و تعامل داریم. در دنیا هم بیشترین همکاری و تعامل بین کتابخانه های ملی است به این دلیل که رفتار سیاسی ندارند. ما تلاش کردیم که سطح تفاهم نامه را از شکل کاغذی به عملیاتی تبدیل کنیم، لذا مجموعه ای از تعاملات را با کتابخانه های دنیا برای کسب تجربه، انتقال تجربه و تبادل اطلاعاتی آغاز کردیم. در هفته های گذشته هم در هشتاد و یکمین شورای جهانی ایفلا مربوط به کتابخانه ها شرکت و با بیش از 10 رئیس کتابخانه مذاکره و صحبت کردیم. کتابخانه ملی جمهوری اسلامی قطعا در ردیف 10 کتابخانه برتر دنیاست و این ناشی از تمدن و فرهنگ ایرانی است و همه به آن اذعان داشتند. بحث حاشیه ای این موضوع هم گردشگری فرهنگی است که ما به دنبال گسترش حضور خارجی ها در این مکان برای آشنایی با ظرفیت فرهنگی کتابخانه ملی هستیم. گردشگران خارجی یک هفته به ایران می آیند و دو روز در تهران هستند و ما با انجمن جهانگردی توافق کردیم که آنها یک نیمروز به کتابخانه بیایند و با داشته های آن آشنا بشوند.

حوزه دیگر بحث انجام پژوهش های بنیادی است. یکی از کارهای کتابخانه ملی چاپ دانشنامه ها و منابع مرجع است. کار دانشنامه فرهنگ معاصر از یک سال و نیم پیش آغاز شده و در حال تدوین آن هستیم. دانشنامه اسناد هم آغاز شده که بیش از یک سال است که در حال فعالیت است. برخی از منابع فاخر هم در حال انتشار است. 

بخش دیگر که بسیار مهم است همکاری با همه نهادهای کتابخانه ای در داخل کشور است. برای این کار مجمع کتابخانه های بزرگ را با نام اختصاری «مکتب» شکل دادیم که در حقیقت یک سازمان صنفی شبیه نظام پزشکی و نظام مهندسی است که برای حمایت از مجموعه کتابخانه ها و کتابدارهای کشور و پیگیری مشکلات آنها در سطح دولت و مجلس ایجاد شده است. ما بیش از 3 هزار کتابخانه در کشور داریم که بیش از 70 کتابخانه بزرگ در میان آنهاست. بخشی از این ها خصوصی و وقف است. این یک نهاد صنفی است که اولین بار در نهاد کتابخانه ها شکل گرفت، چرا که پیش از آن همه روابط انتزاعی بود. «مکتب» سامان پیدا کرده و هیات امنای آن انتخاب شده اند و در حال فعالیت است. اقدام دیگر مجمع هماهنگی نهادهای اسنادی است که حدود 15 نهاد در کشور فعال هستند، از قوه قضائیه و مجلس تا وزارت اطلاعات و قوه قضائیه. این نهاد صنفی هم به نام «مهتاب» فعالیتش را آغاز کرده است و تبادل اطلاعات، آموزش و استاندارد سازی و هماهنگ سازی در سطح کشور صورت می گیرد تا از موازی کاری ها جلوگیری شود.

کار بعدی تجلیل و تکریم از بزرگان حوزه کتاب و کتابداری و اسناد و حوزه فرهنگ ملی است. همه کتابخانه ها ریشه هایی دارند همان ها که در گذشته این سازمان را اداره کرده اند. کتابخانه ها گلستان هایی هستند که در هر شهری می توانند منشاء یک تحول باشند. جامعه بدون کتاب جامعه مرده است و حتما آسیب های اجتماعی در آن رشد می کند. کتاب بستر تولید معرفت و فضیلت است. به همین دلیل کتابخانه بستر تحول فرهنگی در یک کشور است و ما بدون یک جاده نمی توانیم به مقصد برسیم. لذا اگر بخواهیم یک حلقه تعریف کنیم، مولف، ناشر و کتابخانه حلقه ای هستند که باید همدیگر را تعریف کنند و از این منظر ما کتابخانه ها را به عنوان بستر تحول فرهنگی در جامعه معرفی می کنیم و کتابخوانی را به عنوان یک امر مقدس برای کسب فضیلت و معرفت.

لذا یکی از اقدامات ما در این زمینه تکریم نسل گذشته است. ما تا کنون چند نفر از این بزرگان مانند استاد انوار، کامران فانی، پوری سلطانی، سیروس پرهام را مد نظر قرار دادیم و با برگزاری مراسم تکریم، تندیس آنها را در سالن های کتابخانه ملی نصب کردیم تا نسل جدید با آنها آشنا شود. 

نکته بعدی داشتن یک برنامه بلند مدت استراتژیک است. گروهی را به همین منظور برای تدوین برنامه 5 ساله تعیین کردیم که از یکسال گذشته کار خود را آغاز کرده است. این برنامه متناسب با برنامه ششم دولت تدوین می شود که از نظام سلیقه ای خارج شویم و هر کسی که در جایگاه مدیریت سازمان قرار می گیرد یک برنامه راهبردی و عملیاتی داشته باشد. 

یکی دیگر از اهداف برنامه جامع بحث توسعه و دسترسی بیشتر به جمع آوری منابع خطی است. ما برآورد کردیم که حدود 2 میلیون نسخه فارسی و عربی متعلق به ایران و اسلام در دنیا داریم که حدود 500 هزار عنوان داخل کشور است و 320 هزار عنوان از این مقدار شناسایی شده و در قالب 34 جلد با عنوان فهرست مجموعه نسخ خطی ایران منتشر شد. در کتابخانه ملی 38 هزار جلد داریم و بخشی از آن هم در آستان قدس و بخشی در کتابخانه مجلس است. یکی از اهداف بلندی که دنبال می کنیم این است که مجموعه منابع را در دنیا شناسایی کنیم و اصل نسخه یا حداقل فایل دیجیتالی آن را در ایران داشته باشیم. مخازن بانک مرکزی طلا و جواهر است، ولی مخازن ما از مخازن مادی اهمیت بیشتری دارد، چون فضیلت و معرفت تولید می کنند.

این مجموعه فعالیت ها در سازمان طی دو سال گذشته از مرحله برنامه به عمل رسیده است. 

در آن 8 سال دولت های نهم ودهم شاهد افول فکری جامعه و هجرت نخبگان بودیم. در ابتدای دولت شما رسالتی را بر عهده گرفتید که تبیین و تدوین اعتدال را پیشه خود قرار دادید. چه شد که فکر همایش بین المللی اعتدال و مجموعه کتاب هایی که در حوزه تفکر اعتدال بود شکل گرفت؟ در این باره بفرمایید که آیا آن همایش ها به پایان رسیده یا ادامه دارد و چه نقشی در دولت داشته است؟ 

بعد از انقلاب هر دولتی که به قدرت رسید گفتمانی را برای معرفی اندیشه فکری و سیاسی اش معرفی کرد. دوره اول، دولت ارزش ها بود. پس از آن دولت توسعه و سازندگی بود. سپس دولت توسعه سیاسی بود. دولت بعدی شعار گفتمان عدالت را مطرح می کرد که من معتقدم «عدالت» فراگفتمان جمهوری اسلامی و متعلق به مقام معظم رهبری است و دولت دکتر روحانی هم گفتمان اعتدال را مطرح کرد.

هر دولتی باید مبانی اعتقادی خودش را مشخص کند که جامعه نخبگانی بتواند با آن دولت را بسنجد. وقتی ما می گوییم دولت گذشته از عدالت فاصله گرفت به این دلیل است که گفتمان عدالت را مطرح کرد اما در عمل فقر، بیکاری و تورم افزایش یافت. شاخص ها و مبانی گفتمان اعتدال چیست؟ این سوالی بود که نخبگان داشتند. در مقطع انتخابات، دکتر روحانی چهارچوب های آن را گفته بود ولی ابعاد آن تبیین نشده بود. 

لذا با استفاده از ظرفیت نظام نخبگی و علمی کشور مجموعه ای از همایش ها تحت عنوان «گفتمان اعتدال» را آغاز کردیم که آغاز آن مبانی گفتمان بود که در سال 93 برگزار شد و 7 جلد کتاب چاپ شد و بیش از 100 تن از صاحبنظران برجسته دانشگاه در آن نقش موثر داشتند. امسال هم در نیمه دوم مهرماه گفتمان اعتدال، زنان و توسعه را خواهیم داشت که مدیریت و مسئولیت این کار با معاون امور زنان رئیس جمهور است و حداقل 2 تا 3 جلد کتاب هم در این حوزه منتشر خواهد شد. در حال حاضر به دنبال تشکیل همایش سوم با محوریت مبانی دینی اعتدال با همراهی فضلای حوزه هستیم. جلسه شورای سیاست گذاری آن هم تشکیل شده که در پایان امسال یا اوایل سال آینده برگزار خواهد شد. بنابراین سلسله همایش های ملی و علمی نه شعاری در حال برگزاری است.

این ضرورتی است که دیگرانی که می خواهند دولت را نقد کنند در چارچوب گفتمان آن سخن بگویند. گفتمانی که دکتر روحانی مطرح کرد گفتمان اعتدال بود با تعاریفی همچون: عقلانیت، کرامت، تنش زدایی، عدالت جویی، قانون گرایی، واقع گرایی، تدبیر گرایی، نشاط ملی و پاسخ گویی و شفافیت. اگر بناست اینها در محک ارزیابی قرار بگیرد معیارهاو شاخص های آن باید در اختیار نخبگان باشد. این کاری است که ما دنبال می کنیم و البته محوریت این کار در اختیار انجمن های علمی دانشگاه هاست و کار ما بیشتر حمایت است و مداخله ای در فرایند تولید نداریم.

آیا حلقه اتصالی بین همین تفکر گفتمانی با تبیین برنامه ششم و برنامه های عملیاتی دولت هست یا در اندازه یک همایش علمی و آکادمیک است؟

ما مجموعه یافته های این همایش را در اختیار دولتمردان قرار دادیم و برای همه وزرا و استانداران و مقامات دولتی ارسال کردیم. سلسله جلساتی را هم با مسئولان سازمان مدیریت در حوزه برنامه ششم داریم و به دنبال این هستیم که نتایج این همایش در برنامه ششم متجلی شود. 

اگر بخواهیم شاخص ترین موضوع یا پدیده ای که در دو سال مدیریت شما در کتابخانه ملی اتفاق افتاده را نام ببریم که قبلا نبوده، به کدام یک اشاره می کنید؟ 

تغییر کتابخانه ملی از یک مرکز کتابداری و بایگانی به یک نهاد فرهنگی پویا در سطح ملی. یعنی از یک نهاد صرفا خدمات کتاب به یک نهاد فرهنگی فعال در سطح ملی تبدیل شد. آمار نشان می دهد که در سال گذشته بیش از 5 هزار نخبه در این مرکز حضور یافتند و در نشست های مختلف همفکری کردند و امسال هم قطعا این آمار افزایش قابل توجهی خواهد داشت.

1388 - 1392 © تمامی حقـوق این سـایت متعلق به دکتر صالحی امیری می باشد .

بالا نسخه رومیزی